Prawica jako zaraza

Demokracja staje się w świecie, ale przede wszystkim w Europie, jedną wielką lipą, parodią samej siebie. Staje się wspomnieniem po szczytnych ideach dopuszczenia do głosu i władzy ludu, czyli z greki – demosu.
więcej

Marsz, marsz, ale nie Dąbrowskiego

Układy okrągłego stołu po upadku PRL analogicznie przywracały sukcesywnie władzę przefarbowanym czerwonym, ratowały im stanowiska (choć pod innymi szyldami), obdarzały majątkami.
więcej

Armia Judaszy

Kilka dni temu kolejna fundacja (nie jest tu istotna jej nazwa) wezwała mnie do obrony krzyża i proponuje podpisanie w tej sprawie apelu do… Rafała Trzaskowskiego, prezydenta Warszawy, wojującego ateisty. Przy czym fundacja jest tak grzeczna i układna, że wbrew regułom języka polskiego słowo „prezydent” pisze cały czas dużą literą, jakby posługiwała się językiem niemieckim (gdzie wszystkie rzeczowniki pisane są dużą literą). Przyznam, że poczułem się tak, jakby proszono mnie o apelowanie do diabła, by przestał być diabłem.
więcej

Duże miasta potrzebują własnej silnej prawicy

Proszę zastanowić się, kogo uważa się w Polsce za elity prawicowe. Otóż niemal bez wyjątku przedstawicieli PiS-owskiego kierownictwa; czasem ktoś bąknie coś jeszcze o Solidarnej (teraz Suwerennej) Polsce. A w tym kierownictwie np. Mateusz Morawiecki prawicą na pewno nie jest, choć jest prawą ręką Prezesa, a coraz częściej zastępuje mu też głowę.
więcej

Prawica prowadzi do Kościoła, a lewica z niego wyprowadza albo nawet brutalnie wyciąga

Aleksandria egipska u progu IV w. była jednym z największych miast ówczesnego świata. W porcie kołysały się na kotwicach setki mniejszych i wielkich statków z wszystkich zakątków wybrzeża Morza Śródziemnego. Miasto słynęło nie tylko handlem, ale i nauką.
więcej

Przebywanie w obozie wroga oznacza, że jest się jeńcem

Dostojny Publiusz Klodiusz Pulcher jechał ze swoimi ludźmi, rozbawiony i rozgadany, przez Via Appia w stronę rodzinnej posiadłości pod Rzymem. Był rok 52 przed Chr. – rok niespokojny, nie pierwszy taki w Wiecznym Mieście, bowiem coś w rodzaju wojny domowej trwało tu od lat.
więcej

Ponadto w numerze :

• Prawica jako zaraza

Galerie fotografii

Rekomendacje WPiS-u

Adam Bujak

„WPiS” należy czytać przede wszystkim dlatego, że mówi prawdę. W czasach, kiedy likwidowane są niezależne media, to we „WPiS-ie” można zobaczyć, czym jest wolność. Jego twórcy nie plują na Kościół, ale wręcz przeciwnie: przyczyniają się do pojednania międzyludzkiego. Piszą także o tych przeróżnych formach protestu, które dzisiaj zawiązały się przeciwko złu. We „WPiS-ie” można zobaczyć prawdę – i zastanowić się nad nią.

prof. Krystyna Pawłowicz

Uważam, że „WPiS” pełni dwie bardzo ważne funkcje. Po pierwsze informuje o wartościowych książkach dotyczących patriotyzmu i Kościoła, a więc esencji naszego państwa i czyni to w sposób nie męczący, często poprzez wypowiedzi wybitnych osób życia publicznego. Temu towarzyszą dobre teksty ciekawych autorów, które warto czytać. Brakuje mi tego w innych pismach, zaś we „WPiS-ie” nie ma niczego, co by mnie odrzucało.

prof. Piotr Gliński

„WPiS. Wiara, Patriotyzm i Sztuka” to magazyn poruszający bardzo ważne tematy dla naszej wspólnoty narodowej. Dobór autorów, rozmówców i poruszanych tematów gwarantuje najwyższy poziom merytoryczny „WPiS-u”. „WPiS” to niezwykle ciekawa i pożyteczna inicjatywa wydawnicza.